‘Salas’ is een bekende achternaam op Curaçao. Het heeft diepe wortels in de tenniswereld én het bedrijfsleven in Willemstad. Oud-tennisster en zakenvrouw Amelia Salas, “65 jaar jong”, vertelt enthousiast over deze merkwaardige verworvenheid van sport en commercie. Een interview.
Het echtpaar Oscar en Louise ‘Lulu’ Salas werd gezegend met drie kinderen: Oscar Jr, Amelia en Raul. Dezen volgden uiteraard in de sportieve voetsporen van hun ouders, alhoewel de jongste telg veel minder fanatiek was dan zijn oudste broer en zus.
Amelia over haar ouders en de hechte band met de tennissport: “Mijn vader en moeder waren topspelers op Curaçao in hun tijd. Ze gaven ook tennisles op de ‘oude’ CSC in Scharloo. Toen deze club naar Damacor verhuisde, gingen ze daar verder. Ze kregen hierna echter ruzie met het bestuur en besloten toen hun eigen tennisbaan achter in de tuin thuis te bouwen. Het was meer een ‘lesbaan’, dan een wedstrijdbaan.”
Trots vertelt ze over haar broers en hun link met de sport: “Er is zoveel te vertellen. We groeiden dus op met tennis. Mijn jongere broer Raul was echter niet zo fanatiek als Oscar en ik. Oscar kreeg zelfs een Tennis Scholarship voor de Universiteit van Corpus Christi in de Verenigde Staten.”
Over haar eigen jeugdige tennisjaren is Amelia kort doch zeer duidelijk: “Hoe oud was ik met tennis begonnen? Oei, lang geleden☺. Met mijn 11e denk ik. Mijn eerste competitie was het Curaçaose jeugdkampioenschap. Als ik me niet vergis, was ik 13.”
GRENZEN
Uiteraard is Amelia de beste geworden bij de meisjes en heeft ze haar grenzen verlegd. Ze heeft behalve op de toen nog Antilliaanse eilanden Aruba, Bonaire en St. Maarten, ook in het buitenland getennist: Suriname, Colombia, Puerto Rico, de Verenigde Staten en in Nederland. Ze heeft Curaçao in verschillende Centraal-Amerikaanse & Caribische Spelen, Koninkrijkspelen en interlandspelen vertegenwoordigd.
Het is ook niet alleen bij het enkelspel gebleven. Amelia heeft ook de grens verlegd naar de ‘doubles’, ofwel het dubbelspel: “Ik vond het dubbelspel heel leuk. Heb dan ook verschillende spelpartners gehad, onder wie ook vaak mijn moeder. In het gemengd dubbelspel had ik van jongsaf een vaste spelpartner: Rick Phelipa.”
Niet alleen de Salas zijn niet weg te denken uit het lokale tennis, zegt Amelia: “Er speelden nog twee andere families goed tennis op Curaçao. De Regales’ en Phelipa’s. Het was een hele leuke periode. Vooral met de Phelipa’s heerste er een grote rivaliteit.”
VERSCHIL
Naar de mening van Amelia is er een wezenlijk verschil in het tennis van weleer en de moderne beoefening van de sport. Ze vindt dat het spel veel veranderd is in vergelijking met vroeger. Naar haar zeggen is bijna alles nu ‘power’ en ’topspin’.
“Ook over de tennis-structuur op de Antilliaanse eilanden was toen ook heel anders dan nu het geval is. Er werd veel meer kampioenschappen en toernooien voor volwassenen gehouden. Verder hadden de clubs ook hun eigen kampioenschappen voor hun leden in alle drie de categoriën: ‘singles’, ‘doubles’ en ‘mixed doubles’. Daarnaast had je ook toen toernooien, waarvan de belangrijkste het Curacaose Kampioenschap was,” legt Amelia uit.
In de jaren 70 heeft Amelia haar beste tennisjaren meegemaakt, waarbij ze nagenoeg de meeste competities heeft gewonnen. “1974 was verre mijn beste jaar. In dit jaar won ik alle drie de Curaçaose kampioenschappen: enkel, dubbel en ‘mixed doubles’ en later ook het Antilliaanse kampioenschap in dezezelfde drie categoriën. In 1975 én 1979 werd ik uitverkoren tot Sportvrouw van het Jaar van Curaçao.”
INTERNATIONAAL
Amelia heeft in 1974 op haar genomen om een internationaal toernooi te organiseren in Willemstad, Curaçao. “Ik koos voor een internationaal vrouwentennistoernooi met tennissters van eilanden in de regio. Ik vond dat er namelijk meer voor het vrouwelijk geslacht moest worden georganiseerd op internationaal niveau. De eerste jaren deed ik zelf ook mee, maar daarna concentreerde ik me op de organisatie hiervan. Dit heb ik 19 jaar lang gedaan met de hulp van mijn familie -vooral mijn moeder- en óók speciaal van Max Paula.”
Behalve dat internationale toernooi organiseren, is Amelia ook actief geweest in het promoten van de tennissport. Dit heeft ze via de Curaçaose media vorm gegeven: “Ik heb jaarlang een kleine rubriek geschreven in de krant Beurs & Nieuwsberichten. Ik wilde meer uitleg geven over tennis, want vond dat de publiciteit over deze sport toen veels te weinig was. Voorts hadden Ilfredo Regales en ik ook een tijdlang elke zondagochtend een programma over tennis bij Radio Hoyer.”
Uiteindelijk heeft Amelia gekozen om een punt te zetten achter haar loopbaan als tennisster: “Ik heb tot mijn 35e nog aan lokale toernooien meegedaan, vooral met wedstrijden in het dubbelspel en gemengd dubbel. Met mijn 45e ben ik helemaal gestopt. Op het ogenblik kijk ik nog alleen naar een aantal wedstrijden hier…en naar Jean-Juliën Rojer uiteraard. Hij speelt goed en nam het juiste besluit om te concentreren op het dubbelspel. Kijk nou eens naar zijn indrukwekkende prestatie op het US Open.”
ZAKENLEVEN
De beoefening van tennis door haar ouders, broers en haarzelf gaat heel nauw samen met het zakenleven. Tennisfamilie Salas is dan ook begonnen met een sportwinkel: “Doordat wij allemaal tennisten en het een dure sport was, moesten mijn ouders er altijd wat bij doen om het te kunnen betalen. Het begon als een hobby met alleen de verkoop van tennisrackets en kleding. Mijn moeder naaide in het begin zelf de dameskleding. Daarna groeide het uit tot een echte sportwinkel.”
Amelia verteld dat ‘het’ in 1963 is begonnen en dat zij en haar broers ook hun ouders zijn gaan helpen. “Mijn ouders begonnen onder de naam Curaçao Sport Center. Daarna veranderde ‘het’ in Salas Sport Shop N.V. In die tijd waren er ook De Jongh Sporthuis en Dick Sporting Goods.”
In het jaar 1979 is Amelia actief in de familiezaak gaan helpen: “Ik begon parttime, daar ik mijn werk had op het Laboratorium. In 1994 stopte ik met mijn laboratoriumwerk en ging toen ‘full time’ bij Salas Sport Shop werken samen met mijn ouders en broers. Mijn vader stierf in 1997 en mijn moeder, broers en ik gingen er verder mee. In 1999 stapte mijn oudste broer Oscar eruit en nu runnen mijn moeder, jongere broer Raul en ik de zaak.”
Salas Sport Shop en familie Salas dragen nog steeds hun steentje bij in de ontwikkeling van tennis en andere sporten in Willemstad. Dit doen ze door allerlei sportieve activiteiten te sponsoren én ook sportclubs en bonden te helpen met bekers, trofeën en medailles tegen gereduceerde tarieven.
Foto-onderschriften
Cover-foto: Amelia Salas en jongste broer Raul Salas in Salas Sport Shop.
Begeleidende foto’s
#1
Moeder Louise Salas achter de computer in kantoor Salas Sport Shop
#2
Familie Salas op de tennisbaan
